Romantische avondjes waren gevuld met spanning. Zwetende handen, een bonzend hart. Niet omdat we verlegen waren, niet omdat het allemaal nieuw was. Maar omdat we bang waren hand in hand over straat te gaan, omdat je iedereen voelt kijken. Omdat Nederland nog lang niet zo tolerant is als je denkt.
Ach wat klaag je nou, je mag hier toch trouwen? Mijn vriendin en ik werden regelmatig nageroepen op straat. ‘Vuile lesbo’s’ en ‘vieze potten’ waren uitspraken waar we ondertussen wel aan gewend waren. Als ik mij over deze gebeurtenissen uitspreek krijg ik vaak dezelfde reactie ‘Ach, zo slecht heb je het hier niet. Je mag hier toch gewoon trouwen? ’. Voor vele Nederlanders staat het recht om te trouwen gelijk aan een gelijke behandeling. Ik kan jullie, lieve lezers van Metro Nieuws, vertellen dat dit niet het geval is. In 2020 wil ik jullie dan ook oproepen om je niet langer te verschuilen achter het homohuwelijk en écht tolerant te worden, homofobie is namelijk zó 2019.
De politie is je vriend, maar kan niet altijd helpen
‘Als je gediscrimineerd wordt dan ga je toch gewoon naar de politie, voor de wet ben je immers gelijk.’. Het is altijd een goed idee om discriminatie te melden, maar er wordt niet altijd wat mee gedaan. De politie stuurt slechts een kwart van de discriminatiezaken door naar het OM (Vermeulen,2018). De reden? Een gebrek aan bewijs. En ook het gelijk zijn voor de wet gaat niet helemaal op. Zo mogen homoseksuelen bijvoorbeeld alleen bloed doneren als ze minimaal vier maanden geen seks hebben gehad. Of het gaat om seks hebben met vreemden of een vaste partner wordt buiten beschouwing gelaten (da Costa, 2019).
De tijd lijkt stil te staan
Het is toch te gek voor woorden? Werd er voor 2001 nog door heel Nederland ingezien dat er geen gelijke rechten waren voor niet-hetero’s, lijkt het alsof we er ons anno 2019 bij hebben neergelegd. De tijd om ons niet meer te verschuilen achter het homohuwelijk, wat overigens een term is waar ik van gruwel. We moeten inzien dat er nog flinke stappen gezet moeten worden om Nederland zo tolerant te krijgen als we altijd beweren te zijn. Alle mannen hand-in-hand, maar nu echtEn hiervoor kijk ik naar jou, Alexander Pechtholt.
Twee jaar geleden liep u met uw mannelijke collega’s hand-in-hand. De aanleiding? De mishandeling van de homoseksuele jongens Jasper en Ronnie. "Wij doen mee! Stop geweld tegen homo's” twitterde u. Twee jaar later merk ik echter vrij weinig van uw woorden. Jasper en Ronnie zijn vergeten en Nederland is nog steeds niet tolerant tegenover niet-hetero’s. Ook u moet zich niet meer verschuilen achter dat homohuwelijk, u bent in de positie om dit onderwerp bespreekbaar te maken. Ik wil u dan ook vragen om nog één keer de hand van uw oud-collega Jette vast te pakken om ervoor te zorgen dat ik en mijn vriendin met een gerust hart over straat kunnen, met zwetende handjes. Niet van angst maar van de warmte van elkaars hand.